Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 2224

Hinawakan ni Avery si Robert sa isang kamay at si Layla sa kabilang kamay, naglalakad papasok sa villa na may maamong ngiti.

Ngumiti si Mike at sinabing, “Nakakarelax ka lang, Elliot is okay?”

“Ayos lang.” Sabi ni Avery, “Pupunta ka ba? Mag-ingat ka sa daan.”

“Hindi mo ako iniingatan.” reklamo ni Mike.

“Gabi na, huwag kang magkunwari.” Pagkasabi nito ni Avery, binigay niya si Robert kay Mrs. Cooper sa magandang mood.

Maglilinis sana siya ng kwarto para kay Hayden.

“Avery, na-reserve na ang kwartong tinitirhan noon ni Hayden, at lilinisin ito every other week. Magpalit ka na lang ng kama at matutulog ka na.” Niyakap ni Mrs. Cooper si Robert at sinabing, “Kung babalik ka muna sa akin Sabihin mo lang.” Please check at N/ôvel(D)rama.Org.

Avery: “Ito ay isang pansamantalang desisyon na bumalik, ito ay mas biglaan.”

“Well, ayos lang. Dalhin mo si Hayden sa kwarto. Itutulog ko muna si Robert.” Sabi ni Mrs. Cooper, nakatingin kay Layla, “Layla…”

“Pupuntahan ko ang kwarto ng kapatid ko. Hindi naman ako inaantok eh!” Hindi man lang inisip ni Layla, sinundan niya ang mag-ina niya at si Robert sa kwarto ni Hayden na parang munting follower.

“Nanay. Sa inyo ako matutulog ngayong gabi!” Hinawakan ni Layla ang braso ni Hayden, sobrang clingy.

“Sige!” Sobrang na-miss din ni Avery ang kanyang anak sa panahong ito, “Papalitan ko muna ang mga kumot at kubrekama para kay Hayden.”

Layla: “Ma, tutulungan kita!”

“Sige!” Kinuha ni Avery ang kubrekama mula sa cabinet Lumabas ang malinis na apat na pirasong set, at pagkatapos ay sinabi kay Hayden, “Hayden, maghugas ka na.”

Ibinaba ni Hayden ang kanyang bag, naglabas ng mga pajama at mga pang-araw-araw na pangangailangan sa maleta, at naglakad patungo sa banyo.

Pagkasara ng pinto ng banyo, agad na nagreklamo si Layla sa kanyang ina: “Ma, malaki na ba ako ngayon? Pero sa tingin ko napakabata ko pa!”

“Layla, gusto mo pa bang makasama ang kapatid mo, Hayden? Matutulog ka na ba?” Hindi napigilan ni Avery na matawa, “Bagamat bata ka pa sa paningin ng nanay mo, lumaki na kayo ng kapatid mong si Hayden.”

Layla: “Nay, ayoko pong lumaki. Gusto kong maging baby mo habang buhay.”

Avery: “Lagi kang baby ni Mommy.”

Layla: “Lagi akong magiging baby ni Daddy.” Niyakap ni Layla ang pinalit na saplot ng kanyang ina.

Avery: “Oo naman.”

Layla: “Ma, may sakit na naman ba si Dad? Hindi mo sinasabi sa akin, ngunit maaari kong hulaan. Kung ayos lang si Tatay, bakit kailangan pa siyang maospital sa ospital?”

“Well.” Prangka na sabi ni Avery, “Nasa intensive care unit ngayon ang papa mo at hindi pa nagigising. Kung magising siya, magiging maayos siya sa hinaharap. Pumunta lang si Nanay sa ospital para

makita siya, at naniniwala ako na magigising siya sa lalong madaling panahon.”

Hindi inaasahan ni Layla na malubha ang karamdaman ng kanyang ama kaya kailangan itong ipasok sa intensive care unit.

Namula agad ang mata niya.

“Layla, punta ka sa kwarto ni nanay at hintayin mo muna si nanay. Gusto kong makausap mag-isa ang kapatid mong si Hayden.” Pinalitan ni Avery ang four-piece suit at kinuha ito sa kanyang anak.

Layla: “Okay!”

Pagkalabas ni Layla, kinuha ni Avery ang pinalitang four-piece suit sa laundry basket.

Maya-maya ay lumabas na si Hayden sa shower.

Alam ni Avery na napakagabi na, at hindi angkop para sa kanyang anak na magpahinga nang labis.

Avery: “Hayden, gusto kitang maka-chat sandali.”

Bago pa sabihin ni Avery ang dapat pag-usapan ay nahulaan na ito ni Hayden.

Hayden: “Ma, alam ko ang gusto mong sabihin. Sinabi sa akin ni Uncle Mike ngayon lang.”

Medyo nagulat si Avery: “Kung gayon, ano sa palagay mo?”

“Ang bagay sa pagitan mo at ni Elliot ay bagay sa inyong dalawa.” Sa edad ni Hayden, malaki ang pinagbago ng isip niya. Sabi niya, “Basta masaya ka.”